Θέμα Ιουνίου 2015
Στις 24.6.2015 πενήντα (50) Ειδικοί Φρουροί της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.), που υπηρετούν σε Αστυνομικά Τμήματα του Νομού Θεσσαλονίκης, κατέθεσαν από κοινού (σε ενιαίο δικόγραφο) αγωγή ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ζητώντας να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει σε κάθε έναν από αυτούς, νομιμοτόκως από την άσκησή της, το ποσό των 2.650 ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε διαφορά αποδοχών για το χρονικό διάστημα από 1.1.2010 έως και 31.12.2012, η οποία προκύπτει από τη μη καταβολή σε αυτούς του επιδόματος αυξημένης επιχειρησιακής ετοιμότητας για νυκτερινή εργασία. Το εν λόγω επίδομα προβλέπεται στο άρθρο 31 παρ. 4 του ν. 2768/1999 (Α΄ 273), ενώ ο ειδικότερος τρόπος καταβολής του εξειδικεύθηκε με ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομικών και Προστασίας του Πολίτη. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, χορηγείται μόνο στα μόνιμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., στα οποία δεν περιλαμβάνονται οι Ειδικοί Φρουροί, που υπηρετούν με σχέση δημοσίου δικαίου επί πενταετή, ανανεώσιμη, θητεία. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η μη χορήγηση του επιδόματος συνιστά παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας.
Το Ελληνικό Δημόσιο με την έκθεση απόψεών του αντιτείνει ότι το ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο, διότι α) πρόκειται για διαφορά ιδιωτικού δικαίου, και β) οι αξιώσεις των εναγόντων έχουν υποπέσει σε παραγραφή. Σε κάθε περίπτωση, κατά τους ισχυρισμούς του Δημοσίου, οι Ειδικοί Φρουροί της ΕΛ.ΑΣ. αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία προσωπικού του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, χωρίς δυνατότητα εξέλιξης στην ιεραρχία, ασκώντας ειδικότερα και μερικότερα καθήκοντα σε σχέση με τη γενική αστυνομική αρμοδιότητα που έχει ανατεθεί στο αστυνομικό προσωπικό.
Ερωτάται:
- Παραδεκτώς και στο αρμόδιο δικαστήριο ασκείται το υπό κρίση ένδικο βοήθημα;
- Ευσταθούν οι ισχυρισμοί των Ειδικών Φρουρών και της Διοίκησης; Ποια μορφή ισότητας επικαλούνται και ποια θα εφαρμόσει το Δικαστήριο σε περίπτωση ευδοκίμησης των ισχυρισμών τους;
- Από ποιο χρονικό σημείο θα οφείλει τόκους το Ελληνικό Δημόσιο;
- Θα ήταν συνταγματικώς επιτρεπτή τυχόν πρόβλεψη του νόμου ότι στις αγωγές, αναγνωριστικές ή καταψηφιστικές, κατά του Δημοσίου ο κάθε ενάγων καταβάλλει ως προϋπόθεση του παραδεκτού «τέλος αλληλεγγύης» ύψους 1.000€, το οποίο προορίζεται για την ενίσχυση ασθενών ομάδων του πληθυσμού;
- Υπό ποιους όρους μπορεί να αποφανθεί επί του τεθέντος ζητήματος ουσιαστικού δικαίου το Συμβούλιο της Επικρατείας, χωρίς να απαιτηθεί η άσκηση ενδίκου μέσου; Ποιοι μηχανισμοί συγκέντρωσης του ελέγχου μπορεί να τύχουν εφαρμογής στη συγκεκριμένη περίπτωση ώστε να αποφευχθούν αντικρουόμενες αποφάσεις δικαστηρίων διαφορετικής τοπικής αρμοδιότητας;
- Οι Β και Γ είναι επίσης Ειδικοί Φρουροί, οι οποίοι όμως δεν συμμετέχουν στην ως άνω αγωγή. Θα επωφεληθούν από την τυχόν ευνοϊκή έκβαση της αγωγής ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου;