Στο φροντιστήριο της 9ηςΜαΐου 2018 αναλύθηκε το θέμα των εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2015 και, με την ευκαιρία αυτή, το ειδικότερο θέμα της τροποποίησης ή κατάργησης διατάξεων τυπικού νόμου με κανονιστική πράξη (ΣτΕ 1220/2015 [ΣτΕ 1220-2015]). Bλ. και Ε. Παυλίδου, Tροποποίηση ή κατάργηση διατάξεων τυπικού νόμου με κανονιστική πράξη (με αφορμή τη ΣτΕ 1220/2015 7μ.), ΘΠΔΔ (ΕΔηΔ) 2015.1197.
Πραιτέρω εξετάζονται η αρχή της αποτελεσματικής οργάνωσης της διοίκησης, ζητήματα ορίων του ελέγχου κανονιστικών πράξεων (μη έλεγχος αιτιολογίας, σκοπιμότητας κανονιστικού νομοθέτη κοκ), όπως και συγκεκριμένα η μη δέσμευση του νομοθέτη από τυχόν προηγούμενο ευνοϊκό νομοθετικό καθεστώς. Το πλαίσιο αυτό εξετάζεταί και η σχετική νομολογία του ΔΕΕ (ΔΕE της 10.9.2009, επί της υπόθεσης C-201/08, Plantanol).
Από δικονομικής σκοπιάς εξετάζονται θέματα εννόμου συμφέροντος προσβολής κανονιστικής ρύθμισης (ΣΕ 1253/2006 [ΣτΕ 1253-2006]), το οποίο αναλύθηκε εκτενώς στο μάθημα της 30ής Απριλίου 2018 με την παρουσίαση της απόφασης ΣτΕ Ολ 95/2017, αρμοδιότητας δικαστηρίου και αναστολής προθεσμιών λόγω δικαστικών διακοπών. Επιπλέον έγινε (επειδή ζητήθηκε) μία συνοπτική παρουσίαση της διάκρισης διαφορών ακυρωτικών – ουσίας και των χαρακτηριστικών του ελέγχου που ασκείται αντίστοιχα στις δύο κατηγορίες.
Πρακτικό θέμα
Το άρθρο 11 του ν. 1481/1984 ορίζει ότι: «Με προεδρικά διατάγματα εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης μπορεί, και κατά τροποποίηση των ισχυουσών διατάξεων, α) … στ) να ρυθμίζονται θέματα άσκησης αρμοδιότητας, προσόντων, διαδικασίας επιλογής, κρίσεων, προαγωγών και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την υπηρεσιακή κατάσταση του αστυνομικού προσωπικού και του Πυροσβεστικού Σώματος».Κατ’ επίκληση της διάταξης αυτής, με το π.δ/μα 236/2007 προβλέφθηκε ότι: «Η διοίκηση των Λιμενικών Πυροσβεστικών Σταθμών ανατίθεται σε Αξιωματικούς Ειδικών Καθηκόντων του Κλάδου Πλοηγών – Κυβερνητών».Το διάταγμα αυτό δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του ΦΕΚ στις 30.5.2007, παρά τις επιφυλάξεις που είχαν διατυπωθεί στο σχετικό πρακτικό επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πέντε Αξιωματικοί του ως άνω Κλάδου ασκούν την από 30.9.2007 αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών κατά του π.δ/τος 236/2007, ισχυριζόμενοι ότι η εισαγόμενη ρύθμιση αντιβαίνει ευθέως σε διάταξη τυπικού νόμου και ειδικότερα στο άρθρο 6 του ν. 3511/2006 που προβλέπει ότι η Διοίκηση των Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος ανατίθεται σε Αξιωματικούς Γενικών Καθηκόντων. Κατά το άρθρο 8 του νόμου αυτού, το Πυροσβεστικό Προσωπικό διακρίνεται σε: α) Γενικών Καθηκόντων και β) Ειδικών Καθηκόντων (τεχνικοί, υγειονομικοί, προσωπικό πληροφορικήςκ.λπ.). Περαιτέρω, προβάλλουν ότι παραβιάζεται η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντ., στο βαθμό που με την επίμαχη ρύθμιση καλούνται αιφνιδίως να συμμετάσχουν στο έργο της πυρόσβεσης, ενώ από την αρχή της σταδιοδρομίας τους είχαν την πεποίθηση ότι το έργο αυτό το ασκούσαν μόνον οι Αξιωματικοί Γενικών Καθηκόντων. Προβάλλουν, επίσης, ότι η επίμαχη ρύθμιση, η οποία εμπεριέχεται σε διάταγμα που δημοσιεύθηκε παρά τις επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν στο οικείο πρακτικό επεξεργασίας, στερείται αιτιολογίας.
Η Διοίκηση με την έκθεση απόψεών της αντιτείνει ότι: α) το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών είναι αναρμόδιο και η αίτηση ακυρώσεως ασκήθηκε εκπροθέσμως, β) οι αιτούντες δεν είναι οι μόνοι που πλήττονται από την επίμαχη ρύθμιση και, ως εκ τούτου, δεν έχουν αποκλειστικό έννομο συμφέρον για την προσβολή της και γ) λόγοι δημοσίου συμφέροντος συνιστάμενοι στην αποτελεσματικότερη οργάνωση και λειτουργία της υπηρεσίας επέβαλαν την αλλαγή της ανάθεσης των καθηκόντων διοίκησης των Λιμενικών Πυροσβεστικών Σταθμών, καθώς όπως προκύπτει από το από 21.2.2007 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών είχαν διαπιστωθεί διαχειριστικά και συντονιστικά προβλήματα εξαιτίας της απουσίας ειδικών γνώσεων επί του ναυτικού αντικειμένουαπό τους Αξιωματικούς Γενικών Καθηκόντων.
Ερωτάται:
Ευσταθούν οι ισχυρισμοί των αιτούντων και της Διοίκησης;