Φροντιστηριακό μάθημα σύνθεσης δημοσίου δικαίου, 28.3.2018
Πρακτικό Ι.
Στις 20.04.2015 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Π.Ν.Π), που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, αφού λήφθηκε υπόψη, όπως βεβαιώνεται στο προοίμιό της, «η έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης για τη μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού προς επένδυση στην Τράπεζα της Ελλάδος». Με την προαναφερόμενη Π.Ν.Π. ορίστηκε ότι οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτοί προσδιορίζονται από το ισχύον «Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης» που τηρείται με ευθύνη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού, υποχρεούνται να καταθέτουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και να μεταφέρουν τα κεφάλαια προθεσμιακών τους καταθέσεων σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης που τηρούν στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης ή διαδικασίας. Κατά δε το άρθρο δεύτερο της ίδιας Π.Ν.Π. η ισχύς της αρχίζει από 17.3.2015.
Η Π.Ν.Π. κυρώθηκε με τον νόμο 5324/2015 που δημοσιεύθηκε στις 27.04.2015 στην ΕτΚ.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, στον οποίο με την ως άνω Π.Ν.Π επιβλήθηκε η υποχρέωση να μεταφέρει τα ταμειακά διαθέσιμά του στην Τράπεζα της Ελλάδας, θέλει να προσβάλλει την πράξη αυτή και απευθύνεται σε δικηγόρο στις 30.04.2015. Ερωτάται:
- Σε ποιο δικαστήριο πρέπει να προσβάλλει την Π.Ν.Π ο Δήμος Θεσσαλονίκης και με ποιο ένδικο βοήθημα; Αιτιολογείστε το παραδεκτό του ένδικου βοηθήματος.
- Ο Δήμος ισχυρίζεται πως λόγω της αποβολής του από την διαχείριση της περιουσίας του καθίσταται ανέφικτη η συνέχιση της λειτουργίας του ήτοι η κάλυψη έκτακτων λειτουργικών δαπανών ή ακόμη και προγραμματισμένων ανελαστικών δαπανών μεγάλης αξίας. Θα μπορούσε να προβεί σε κάποια ενέργεια;
- Ο δικηγόρος θέλει να επικαλεστεί στο δικόγραφο του ότι δεν συνέτρεχαν οι λόγοι της εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης για την έκδοση της Π.Ν.Π. Είναι παραδεκτός ο ισχυρισμός αυτός;
4. Αν η Π.Ν.Π. δεν είχε κυρωθεί με νόμο, ποια θα ήταν η απάντησή σας στο ερώτημα 1;
Πρακτικό ΙΙ.
Με την υπ’ αρ. 13512/08.08.2006 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αθηνών επεβλήθη εις χείρας του Ι.Κ.Α. ως τρίτου, αναγκαστική κατάσχεση υπέρ του Δημοσίου επί της υπ’ αυτού χορηγουμένης στον Α μηνιαίας συντάξεως, για την ικανοποίηση απαιτήσεων του Δημοσίου. Το Ι.Κ.Α. δια της υπ’ αρ. 7908/07.09.2006 δηλώσεώς του ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών γνωστοποίησε την απόφασή του να προβεί δυνάμει του προαναφερομένου κατασχετηρίου εγγράφου στην παρακράτηση ποσοστού της μηνιαίας συντάξεως λόγω γήρατος του Α για το συνολικό ποσό των 565.392,73 ευρώ, το οποίο είχε βεβαιωθεί στο όνομα αυτού με αντίστοιχες πράξεις ταμειακής βεβαιώσεως. Στη συνέχεια, ο Α άσκησε ένδικο βοήθημα, δια του οποίου ζήτησε την ακύρωσή της κατάσχεσης, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι εξ αιτίας της μη κοινοποίησης σε αυτόν του κατασχετηρίου εγγράφου, του οποίου έλαβε γνώση τυχαίως μετά την εκτέλεσή της και συγκεκριμένα στις 06/05/2007, όταν μετέβη στην τράπεζα Χ, όπου διατηρούσε λογαριασμό συντάξεώς του από το Ι.Κ.Α., προκειμένου να πραγματοποιήσει ανάληψη ποσού, απώλεσε στάδιο δικονομικής προστασίας.
Σημειωτέον, ότι το άρθρο 30 του ν.δ/τος 356/1974 περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε.) ορίζει τα εξής: «Η κατάσχεσις εις χείρας τρίτων των εις χείρας αυτών ευρισκομένων χρημάτων, καρπών και άλλων κινητών πραγμάτων του οφειλέτου του Δημοσίου ή των οφειλομένων εν γένει προς αυτό, ενεργείται υπό του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου διά κατασχετηρίου εγγράφου μη κοινοποιουμένου εις τον οφειλέτην, περιέχοντος δε : α) το όνομα, επώνυμον, όνομα πατρός του οφειλέτου, β) το ονοματεπώνυμον του τρίτου εις χείρας του οποίου επιβάλλεται η κατάσχεσις, γ) πίνακα χρεών του οφειλέτου και δ) χρονολογίαν και υπογραφή του Διευθυντού του Δημοσίου Ταμείου. 2. Διά του κατασχετηρίου εγγράφου προσκαλείται ο τρίτος όπως τα μεν υπ` αυτού εις τον οφειλέτην του Δημοσίου οφειλόμενα χρήματα, καταθέση εντός οκτώ ημερών εις το Δημόσιον Ταμείον, τα δε παρ` αυτώ ευρισκόμενα κινητά πράγματα παραδώση εις τον εν τω κατασχετηρίω οριζόμενον συμβολαιογράφον ή φύλακα, εφαρμοζομένων περαιτέρω των εν άρθροις 14 -19 και επόμενα του παρόντος Ν. Διατάγματος οριζόμενα…..3……4……5……6…..»
Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε:
1) Ποιο ένδικο βοήθημα άσκησε ο Α, κατά ποιας πράξης και ενώπιον ποιου αρμοδίου δικαστηρίου (καθ’ ύλην και κατά τόπο);
2) Ποια είναι τα διάδικα μέρη στην ανοιγείσα δίκη;
3) Ποιον ισχυρισμό προέβαλε ο Α ενώπιον του Δικαστηρίου και τί πιστεύετε ότι θα αποφασίσει το δικαστήριο επί του αυτού,
4) Ο ως άνω ισχυρισμός προβάλλεται στο πλαίσιο ελέγχου νομιμότητας ή συνταγματικότητας; Μέχρι ποιο στάδιο της διαδικασίας μπορεί να προβληθεί; Θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο;
5) Έστω ότι το χρέος του Α προέρχεται από την επιβολή προστίμου λόγω εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ως πληρεξούσιος δικηγόρος του Α, θα τον συμβουλεύατε στην προκείμενη δίκη να ισχυριστεί παρανομία της καταλογιστικής του προστίμου πράξης; Τι πιθανότητες ευδοκίμησης θα είχε ο ισχυρισμός αυτός;