H προθεσμία της αίτησης ακύρωσης κατά πράξεων του ηπίου δικαίου (απόφαση CE, sect., 13 juillet 2016, GDF Suez, n° 388150)
Η διαφορά μεταξύ της GDF Suez (που κατέστη Engie) και της Commission de régulation de l’énergie (CRE, ρυθμιστική αρχή ενέργειας) στο πλαίσιο αίτησης ακύρωσης κατά «ανακοίνωσης» της αρχής αυτής, έδωσε στο δικαιοδοτικό τμήμα (section du contentieux) του Conseil d’Etat την ευκαιρία να διευκρινίσει ποιό είναι το σημείο έναρξης της προθεσμίας αίτησης ακύρωσης κατά των πράξεων του ηπίου δικαίου που εκδίδουν οι ρυθμιστικές αρχές. Το ζήτημα αυτό δεν είχε επιλυθεί με την απόφαση Fairvesta, η οποία αναγνώρισε τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της εν λόγω κατηγορίας πράξεων [CE, ass., 21 mars 2016, n° 368082, Société Fairvesta International GmbH, AJDA 2016, σ. 717, chron. L. Dutheillet de Lamothe/G. Odinet· RFDA 2016, σ. 497, προτάσεις S. von Coester. Βλ. και www.prevedourou.gr, Το «ήπιο δίκαιο», αντικείμενο ευθέος ακυρωτικού ελέγχου (CE, ass., 21 mars 2016, Société Fairvesta international GMBH και Société NC Numericable), και Μια ευέλικτη αίτηση ακύρωσης για το ήπιο δίκαιο (L. Dutheillet de Lamothe/G. Odinet, Un recours souple pour le droit souple, ΑJDA 13, 2016, σ. 717)]. Πάντως, η δημόσια εισηγήτρια στην υπόθεση Fairvesta, η Suzanne von Coester, είχε προτείνει να διατηρείται η δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης για όσο διάστημα οι ανακοινώνεις παραμένουν αναρτημένες στην ιστοσελίδα της ρυθμιστικής αρχής που τις εξέδωσε.
Mε την απόφαση της 13ης Ιουλίου 2016, GDF Suez, το δικαιοδοτικό τμήμα του Conseil d’Etat, δεν υιοθέτησε την προσέγγιση αυτή. Ακολουθώντας τις προτάσεις του Romain Victor, έκρινε ότι, «ελλείψει νομοθετικών ή κανονιστικών διατάξεων που προβλέπουν άλλη μέθοδο δημοσίευσης, η ανάρτηση πράξης, όπως αυτής κατά της οποίας βάλλει η εταιρία GDF Suez, στο ειδικό τμήμα της ιστοσελίδας της ρυθμιστικής αρχής που την εκδίδει, σηματοδοτεί την έναρξη της προθεσμίας του ενδίκου βοηθήματος που προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις για τους επαγγελματίες του τομέα τον οποίο ρυθμίζει η αρχή». Τούτο σημαίνει ότι οι αρχές αυτές διευκρινίζουν την ημερομηνία ανάρτησης, φέρουν δε το βάρος απόδειξης της ημερομηνίας αυτής.
Eν προκειμένω, η ανακοίνωση της CRE την οποία προσέβαλε ο ιστορικός πάροχος φυσικού αερίου είχε αναρτηθεί στο διαδίκτυο – πράγμα που δεν αμφισβητήθηκε – στις 2 Αυγούστου 2012. Δεδομένου ότι η εταιρία δεν άσκησε κανένα ένδικο βοήθημα εντός της προθεσμίας των δύο μηνών, η αίτησή της κατά της ανακοίνωσης αυτής, η οποία εξακολουθεί να είναι αναρτημένη, είναι εκπρόθεσμη και απαράδεκτη.
Πάντως, σε μια τέτοια περίπτωση, ο αιτών δεν στερείται εντελώς έννομης προστασίας. Εχει τη δυνατότητα, «εφόσον έχει βάσιμους λόγους προς τούτο, να ζητήσει από την αρμόδια αρχή την κατάργηση της πραξης και, ενδεχομένως, να προσβάλει ενώπιον του ακυρωτικού δικαστή την άρνηση της αρχής να ικανοποιήσει την ως άνω αίτηση.» Η εταιρία GDF Suez είχε ζητήσει, στις 7 Οκτωβρίου 2014, από τη ρυθμιστική αρχή ενέργειας την «ανάκληση (retrait)» (τα εισαγωγικά τέθηκαν από το ίδιο το Conseil d’Etat) της επίμαχης απόφασης. Το τμήμα έκρινε ότι η εν λόγω αίτηση της εταιρίας, «της οποίας την απόρριψη προσβάλλει εντός της δίμηνης προθεσμίας, πρέπει να ερμηνευθεί ως έχουσα αντικείμενο την κατάργηση της πράξης». Επομένως, η εταιρία GDF Suez παραδεκτώς ζητεί την ακύρωση της απόφασης της 10ης Δεκεμβρίου 2014 με την οποία η CRE απέρριψε την αίτηση κατάργησης που είχε υποβάλει.
Βιβλιογραφία: M.-Chr. de Montecler, Délai de recours contre les actes de droit souple – Conseil d’Etat 13 juillet 2016 – AJDA 2016. 1481