Στο φροντιστηριακό μάθημα των Ειδικών Θεμάτων Εμβάθυνσης της 20ής Δεκεμβρίου 2013 θα αναλυθεί το ακόλουθο πρακτικό θέμα:
Εμβάθυνση Δημοσίου Δικαίου
6ο Φροντιστηριακό μάθημα
Με προεδρικό διάταγμα το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 6.2.2001 καθορίστηκαν τρεις ζώνες δομήσεως για τις παραθαλάσσιες περιοχές της νήσου Ζακύνθου. Σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα, στην πρώτη ζώνη επιτρέπεται μόνον η ανέγερση μονώροφων κατοικιών σε γήπεδα εκτάσεως τουλάχιστον 40 στρεμμάτων (αντί 20 που προβλέπονταν προηγουμένως) και σε ελάχιστη απόσταση από το χειμέριο κύμα (αιγιαλό) 250 μέτρα (αντί 150 που προβλέπονταν προηγουμένως) για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας Caretta-Caretta.
Τουριστική εταιρεία που είχε λάβει ήδη πριν από την δημοσίευση του διατάγματος οικοδομική άδεια για την ανέγερση πολυώροφου ξενοδοχειακού συγκροτήματος στην πρώτη ζώνη, στην οποία έχει 500 ιδιόκτητα στρέμματα σε απόσταση 200 μέτρων από το χειμέριο κύμα, αναζητεί τώρα τρόπο να αναστείλει την ισχύ του διατάγματος αυτού και να το ακυρώσει για έλλειψη αιτιολογίας και ως αντισυνταγματικό, διότι θίγει κεκτημένα δικαιώματά της, παραβιάζει την συνταγματική αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου προς το Κράτος και δεσμεύει υπερβολικά την ιδιοκτησία της. Εξάλλου, η απόσταση των 250 μέτρων από τον αιγιαλό καθορίστηκε σύμφωνα με την εταιρεία κατά πλάνη περί τα πράγματα, αφού τόσα χρόνια αρκούσε η απόσταση των 150 μέτρων για την αναπαραγωγή της Caretta-Caretta. Τέλος, σε περίπτωση μη ακυρώσεως του προεδρικού διατάγματος, η εταιρεία θέλει να ζητήσει αποζημίωση.
Η Διοίκηση αντιτείνει ότι η εταιρεία δεν θεμελιώνει έννομο συμφέρον για την προσβολή κανονιστικής πράξεως και ότι οι ισχυρισμοί της δεν ευσταθούν, διότι η κανονιστική πράξη δεν χρήζει αιτιολογίας, η δε αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης δεν είναι συνταγματικού επιπέδου και διότι ο καθορισμός της έκτασης (40 στρέμματα) και της απόστασης (250 μέτρα) στηρίζεται στην ανέλεγκτη ουσιαστική και τεχνική κρίση του κανονιστικού νομοθέτη σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, στην οποία δεν μπορεί να υπεισέλθει κανένας δικαστής. Εξάλλου, η ατομική ιδιοκτησία υποχωρεί υποχρεωτικά προ της προστασίας του περιβάλλοντος. Τέλος, δεν δικαιούται κανείς αποζημίωση για ζημία από νόμιμη κανονιστική πράξη, όπως είναι το κρίσιμο διάταγμα.
Ερωτάται:
Βάσει ποιων δικονομικών και ουσιαστικών διατάξεων, ενώπιον ποιων δικαστηρίων, με ποια ένδικα βοηθήματα και εντός ποιων προθεσμιών μπορεί να προσφύγει η εταιρεία για να διεκδικήσει την αναστολή και την ακύρωση του προεδρικού διατάγματος και την αποζημίωσή της; Ευσταθούν οι ισχυρισμοί της εταιρείας και της Διοίκησης;
[Θέμα εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2004]