Φροντιστήριο στο Γενικό Διοικητικό Δίκαιο (7-12-2015)
Στο πέμπτο φροντιστηριακό μάθημα του Γενικού Διοικητικού Δικαίου (7-12-2015) θα αναλυθούν τα κάτωθι πρακτικά θέματα:
I. Πρακτικό
Ο νόμος για τη διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης προέβλεψε, μεταξύ άλλων, τη σύσταση Ταμείου Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ), με έδρα την Αθήνα, το οποίο τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Σκοπός του ΤΑΠΙΤ είναι η καταβολή εφάπαξ βοηθήματος από τα ταμεία προνοίας που εντάχθηκαν στον εν λόγω νέο φορέα, στους ασφαλισμένους τους ή στα μέλη της οικογένειάς τους σε περίπτωση θανάτου τους. Το ΤΑΠΙΤ διοικείται από ενδεκαμελές (11) Διοικητικό Συμβούλιο που αποτελείται από: α) Τον Πρόεδρο, με τον αναπληρωτή του. β) Οκτώ (8) εκπροσώπους των ασφαλισμένων … με τους αναπληρωτές τους. γ) Εναν (1) υπάλληλο της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας … με τον αναπληρωτή του. δ) Εναν (1) ειδικό επιστήμονα με προσόντα ανάλογα του Προέδρου, με τον αναπληρωτή του. Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι πλήρους απασχόλησης, διορίζεται μετά από γνώμη της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής (άρθρ. 49 Α του Κώδικα Κανονισμού Εργασιών της Βουλής) με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, με τριετή θητεία, δυνάμενη να ανανεωθεί έως δύο φορές. Με την από 29.9.2008 απόφαση της Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, ο Α διορίσθηκε ως Πρόεδρος του ΔΣ του ΤΑΠΙΤ. Με την από 6.5.2009 πράξη της ιδίας Υπουργού, αποφασίστηκε η παύση του Α από την ανωτέρω θέση, με την αιτιολογία ότι: «κατά την άσκηση των καθηκόντων του ο Α δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις υλοποίησης των κατά νόμο στόχων του Ταμείου και ειδικότερα: α) στην έκδοση Κανονισμού Οικονομικής Οργάνωσης και Λειτουργίας του Ταμείου, όπως προβλέπει ο νόμος, β) στην έγκαιρη υποβολή προϋπολογισμού έτους 2009 και ισολογισμών για τις παρελθούσες οικονομικές χρήσεις, γ) στην είσπραξη πόρων του Ταμείου. … Κατά την άσκηση των καθηκόντων του δεν επέδειξε την απαιτούμενη διορατικότητα και εγρήγορση, για την έγκαιρη και αποτελεσματική επίλυση ανακυπτόντων θεμάτων».
Ο Α ισχυρίζεται ότι η απόφαση περί παύσης του είναι παράνομη, διότι α) δυνατότητα παύσης δεν προβλέπεται ειδικά στον νόμο περί σύστασης του ΤΑΠΙΤ και, επιπλέον, αντίκειται στο άρθρο 103 παρ. 4 του Συντάγματος, β) για την έκδοσή της, η Διοίκηση δεν τήρησε τη διαγραφόμενη στο άρθρο 49Α του Κανονισμού της Βουλής διαδικασία, την οποία είχε τηρήσει για τον διορισμό του, γ) εκδόθηκε κατά παράβαση των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου περί ανάκλησης των διοικητικών πράξεων και δ) ο Α δεν εκλήθη σε προηγούμενη ακρόαση.
Ερωτάται:
- Ποιά η νομική φύση του ΤΑΠΙΤ;
- Ευσταθούν οι ισχυρισμοί του Α;
ΙI. Πρακτικό
Στο άρθρο 17 παρ. 1 του ν. 3054/2002, «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις», προβλέπεται ότι «με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, για κάθε παράβαση του νόμου αυτού και των κατ΄εξουσιοδότησή του εκδιδομένων πράξεων επιβάλλεται πρόστιμο από 15.000 έως 1.500.000 ευρώ, ανάλογα με τη συχνότητα και τη βαρύτητα της παράβασης». Κατ’εξουσιοδότηση του νόμου αυτού εκδόθηκε η Δ2/Φ.5/9477/2003 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία ρυθμίζει περιπτωσιολογικά τις υποχρεώσεις που πρέπει να τηρούν κατά τον ν. 3054/2002 οι διακινούντες πετρελαιοειδή και, αντιστοίχως, τις επιβαλλόμενες διοικητικές κυρώσεις του άρθρου 17 του ν. 3054/2002. Το άρθρο 18 του ν. 3054/2002 προβλέπει τη σύσταση, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Κλιμακίων Ελέγχου, Διακίνησης και Αποθήκευσης Καυσίμων, ως αρμόδιων για τη διενέργεια ελέγχων σε όλα τα στάδια της διακίνησης και εμπορίας πετρελαιοειδών προϊόντων. Κατ’εξουσιοδότηση της διάταξης αυτής εκδόθηκε η Δ2/1297/2003 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία ορίζει ότι στο Υπουργείο Ανάπτυξης συνιστώνται Κλιμάκια Ελέγχου Διακίνησης και Αποθήκευσης Καυσίμων για τη «διενέργεια επιτόπιων ελέγχων σε εγκαταστάσεις διύλισης, αποθήκευσης, μεταφοράς, τελικής πώλησης και γενικότερα διακίνησης προϊόντων ιδίως όσον αφορά τον τύπο και ποιότητα των διακινούμενων προϊόντων», τα οποία συγκροτούνται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Ανάπτυξης για ορισμένη γεωγραφική περιοχή και απαρτίζονται από δύο έως τέσσερις υπαλλήλους των Υπουργείων Ανάπτυξης ή Οικονομίας και Οικονομικών. Εν προκειμένω, με την από 1.9.2003 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Ανάπτυξης, ως μέλη του 3ου Κλιμακίου προς διενέργεια ελέγχων, μεταξύ άλλων, στο πρατήριο υγρών καυσίμων του Χ, ορίσθηκαν οι υπάλληλοι Α, Β, Γ και Δ του Υπουργείου Ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια δειγματοληπτικού ελέγχου που διενεργήθηκε την 1.10.2003 στο πρατήριο του Χ, ανιχνεύθηκε σε δείγμα σούπερ αμόλυβδης βενζίνης ο ιχνηθέτης «κινιζαρίνη» σε ποσοστό 0.24 mg/L, κατά παράβαση του ν. 3054/2002 και των αποφάσεων που έχουν εκδοθεί προς εξειδίκευση και εκτέλεσή του. Βάσει της διαπίστωσης αυτής, επιβλήθηκε στον πρατηριούχο Χ με την από 23.10.2003 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης πρόστιμο ύψους 33.700 ευρώ για την ως άνω παράβαση.
Ερωτάται:
Α) Ποιά η νομική φύση των αποφάσεων Δ2/Φ.5/9477/2003 και Δ2/1297/2003 του Υπουργού Ανάπτυξης καθώς και του επιβληθέντος προστίμου;
Β) Επηρεάζει τη νομιμότητα της από 1.9.2003 απόφασης του Γενικού Γραμματέα η έλλειψη δημοσίευσής της;
Γ) Ευσταθεί ο ισχυρισμός του Χ ότι τα κλιμάκια ελέγχου δεν είχαν επιβάλει στο παρελθόν πρόστιμα σε πρατήρια υγρών καυσίμων για την ίδια παράβαση;
Δ) Επηρεάζει τη νομιμότητα της απόφασης περί επιβολής προστίμου το γεγονός ότι η Διοίκηση δεν κάλεσε τον Χ να εκφράσει τις απόψεις του ως προς την αποδοθείσα παράβαση, ενόψει της οποίας επιμέτρησε το επιβληθέν πρόστιμο;
Ε) Ποιές συνέπειες έχει για τον Χ η αντίθεση του νόμου 3054/2002 προς την οδηγία 85/374/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων;