Στο πρώτο φροντιστηριακό μάθημα για την Εμβάθυνση Δημοσίου Δικαίου, θα αναλυθεί το ακόλουθο πρακτικό θέμα
Εμβάθυνση Δημοσίου Δικαίου
1ο Φροντιστηριακό μάθημα
Ο δικηγόρος Α παρέλειψε να εκδώσει απόδειξη για παράσταση ενώπιον δικαστηρίου και τιμωρήθηκε για τον λόγο αυτό από το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο των Δικηγόρων με την ποινή της εξάμηνης παύσης, με απόφαση που του κοινοποιήθηκε στις 12.5.2012. Κατά της απόφασης αυτής ο Α άσκησε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο εκπρόσωπος του Δημοσίου ζήτησε την απόρριψη της αιτήσεως ακυρώσεως για τους εξής λόγους: 1) Απαραδέκτως ασκήθηκε αίτηση ακυρώσεως, δεδομένου ότι εν προκειμένω δημιουργείται διαφορά ουσίας και ο Α όφειλε να ασκήσει προσφυγή ουσίας στο κατά τόπον αρμόδιο Διοικητικό Πρωτοδικείο. 2) Σε κάθε περίπτωση, το ένδικο βοήθημα είναι απαράδεκτο σύμφωνα με το άρθρο 36 ΠΔ 18/1989, διότι δεν καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο των 150 ευρώ. Στον δεύτερο αυτό ισχυρισμό ο Α απάντησε ότι η διάταξη περί επιβολής παραβόλου αντίκειται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας, ιδίως διότι η μη καταβολή ενός σχετικά χαμηλού ποσού δεν επιτρέπεται να οδηγεί στο απαράδεκτο του ενδίκου βοηθήματος.
Απαντήστε στα ακόλουθα ερωτήματα: α) Ποια είναι η δικονομική αποστολή του παραβόλου στις διοικητικές διαφορές; β) Ευσταθεί ο δεύτερος ισχυρισμός του Δημοσίου, ενόψει και της αντίκρουσης από τον Α; γ) Ο Α επισημαίνει ότι σύμφωνα με τον νόμο το παράβολο βαρύνει μόνον τους ιδιώτες διαδίκους, ενώ το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου απαλλάσσονται από την καταβολή παραβόλου. Ο ισχυρισμός αυτός θα μπορούσε ενδεχομένως, με βάση το Σύνταγμα, να οδηγήσει στην απαλλαγή του Α από το παράβολο; Δ) Πρόκειται πράγματι για ακυρωτική διαφορά;
[Πρακτικό θέμα εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2013]